naturbegåvning

Swedish

Etymology

natur +‎ begåvning

Noun

naturbegåvning c

  1. natural (someone with an innate talent)

Declension

Declension of naturbegåvning
nominative genitive
singular indefinite naturbegåvning naturbegåvnings
definite naturbegåvningen naturbegåvningens
plural indefinite naturbegåvningar naturbegåvningars
definite naturbegåvningarna naturbegåvningarnas

References