naturskön

Swedish

Etymology

natur +‎ skön. Attested since 1866.

Adjective

naturskön (comparative mer naturskön, superlative mest naturskön)

  1. scenic (having beautiful nature)

Declension

Inflection of naturskön
Indefinite positive comparative superlative1
common singular naturskön mer naturskön mest naturskön
neuter singular naturskönt mer naturskönt mest naturskönt
plural natursköna mer natursköna mest natursköna
masculine plural2 natursköne mer natursköna mest natursköna
Definite positive comparative superlative
masculine singular3 natursköne mer natursköne mest natursköne
all natursköna mer natursköna mest natursköna

1 The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
2 Dated or archaic.
3 Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.

References