naumić

• (Lesser Poland):
  • (Lasovia) IPA^(key): /ˈnaw.mit͡ɕ/

naumić pf

1. (reflexive with się, Lasovia, Western Lublin, Eastern Lublin, Lublin Voivodeship) alternative form of naumieć się (“to learn”) [with do (+ genitive) ‘to what’]

   Do jakij naumiałem się gadki? (Lasovia) ― To what kind of speech have I gotten used to?

• Oskar Kolberg (1865) “naumić”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 263
• Hieronim Łopaciński (1892) “naumić”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 221