navigaturus
Latin
Etymology
Future active participle of nāvigō (“sail, navigate”).
Participle
nāvigātūrus (feminine nāvigātūra, neuter nāvigātūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | nāvigātūrus | nāvigātūra | nāvigātūrum | nāvigātūrī | nāvigātūrae | nāvigātūra | |
| genitive | nāvigātūrī | nāvigātūrae | nāvigātūrī | nāvigātūrōrum | nāvigātūrārum | nāvigātūrōrum | |
| dative | nāvigātūrō | nāvigātūrae | nāvigātūrō | nāvigātūrīs | |||
| accusative | nāvigātūrum | nāvigātūram | nāvigātūrum | nāvigātūrōs | nāvigātūrās | nāvigātūra | |
| ablative | nāvigātūrō | nāvigātūrā | nāvigātūrō | nāvigātūrīs | |||
| vocative | nāvigātūre | nāvigātūra | nāvigātūrum | nāvigātūrī | nāvigātūrae | nāvigātūra | |