navragen

Dutch

Etymology

Compound of na +‎ vragen. Compare German nachfragen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈnaːˌvraː.ɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: na‧vra‧gen

Verb

navragen

  1. (transitive, intransitive) to enquire about, to ask about

Conjugation

Conjugation of navragen (strong class 6 with weak past participle, separable)
infinitive navragen
past singular vroeg na
past participle nagevraagd
infinitive navragen
gerund navragen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular vraag na vroeg na navraag navroeg
2nd person sing. (jij) vraagt na, vraag na2 vroeg na navraagt navroeg
2nd person sing. (u) vraagt na vroeg na navraagt navroeg
2nd person sing. (gij) vraagt na vroegt na navraagt navroegt
3rd person singular vraagt na vroeg na navraagt navroeg
plural vragen na vroegen na navragen navroegen
subjunctive sing.1 vrage na vroege na navrage navroege
subjunctive plur.1 vragen na vroegen na navragen navroegen
imperative sing. vraag na
imperative plur.1 vraagt na
participles navragend nagevraagd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.