nawałnicowy
Polish
Etymology
From nawałnica + -owy. First attested in 1860.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /na.vaw.ɲiˈt͡sɔ.vɘ/
- Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: na‧wał‧ni‧co‧wy
Adjective
nawałnicowy (not comparable, no derived adverb)
- (relational, meteorology) tempest (violent storm with strong winds)
Declension
Declension of nawałnicowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | nawałnicowy | nawałnicowa | nawałnicowe | nawałnicowi | nawałnicowe | |
| genitive | nawałnicowego | nawałnicowej | nawałnicowego | nawałnicowych | ||
| dative | nawałnicowemu | nawałnicowej | nawałnicowemu | nawałnicowym | ||
| accusative | nawałnicowego | nawałnicowy | nawałnicową | nawałnicowe | nawałnicowych | nawałnicowe |
| instrumental | nawałnicowym | nawałnicową | nawałnicowym | nawałnicowymi | ||
| locative | nawałnicowym | nawałnicowej | nawałnicowym | nawałnicowych | ||
References
Further reading
- nawałnicowy in Polish dictionaries at PWN
- nawałnicowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego