nawiać

Polish

Etymology

From na- +‎ wiać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈna.vjat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: na‧wiać

Verb

nawiać pf (imperfective nawiewać)

  1. (transitive) to overblow, to blow onto (to cause something to rest on something else as a result of blowing) [with accusative or genitive ‘what’]
    Synonym: nadmuchać
  2. (intransitive, colloquial) to be on the lam
    Synonyms: see Thesaurus:uciekać

Conjugation

Conjugation of nawiać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nawiać
future tense 1st nawieję nawiejemy
2nd nawiejesz nawiejecie
3rd nawieje nawieją
impersonal nawieje się
past tense 1st nawiałem,
-(e)m nawiał 		nawiałam,
-(e)m nawiała 		nawiałom,
-(e)m nawiało 		nawialiśmy,
-(e)śmy nawiali 		nawiałyśmy,
-(e)śmy nawiały
2nd nawiałeś,
-(e)ś nawiał 		nawiałaś,
-(e)ś nawiała 		nawiałoś,
-(e)ś nawiało 		nawialiście,
-(e)ście nawiali 		nawiałyście,
-(e)ście nawiały
3rd nawiał nawiała nawiało nawiali nawiały
impersonal nawiano
conditional 1st nawiałbym,
bym nawiał 		nawiałabym,
bym nawiała 		nawiałobym,
bym nawiało 		nawialibyśmy,
byśmy nawiali 		nawiałybyśmy,
byśmy nawiały
2nd nawiałbyś,
byś nawiał 		nawiałabyś,
byś nawiała 		nawiałobyś,
byś nawiało 		nawialibyście,
byście nawiali 		nawiałybyście,
byście nawiały
3rd nawiałby,
by nawiał 		nawiałaby,
by nawiała 		nawiałoby,
by nawiało 		nawialiby,
by nawiali 		nawiałyby,
by nawiały
impersonal nawiano by
imperative 1st niech nawieję nawiejmy
2nd nawiej nawiejcie
3rd niech nawieje niech nawieją
passive adjectival participle nawiany nawiana nawiane nawiani nawiane
anterior adverbial participle nawiawszy
verbal noun nawianie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.