Czech
Etymology
Inherited from Old Czech nazvati. By surface analysis, na- + zvát.
Pronunciation
Verb
nazvat pf (imperfective nazývat)
- to call, to name
Conjugation
Conjugation of nazvat
| infinitive
|
nazvat, nazvati
|
active adjective
|
nazvavší
|
| verbal noun
|
—
|
passive adjective
|
—
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
nazvu |
nazveme |
— |
nazvěme
|
| 2nd person
|
nazveš |
nazvete |
nazvi |
nazvěte
|
| 3rd person
|
nazve |
nazvou |
— |
—
|
The verb nazvat does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
nazval |
nazvali |
nazván |
nazváni
|
| masculine inanimate
|
nazvaly |
nazvány
|
| feminine
|
nazvala |
nazvána
|
| neuter
|
nazvalo |
nazvala |
nazváno |
nazvána
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
nazvav
|
| feminine + neuter singular
|
— |
nazvavši
|
| plural
|
— |
nazvavše
|
|
Derived terms
Further reading