nefandus
Latin
Etymology
From ne- + fandus. See also infandus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [nɛˈfan.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [neˈfan̪.d̪us]
Adjective
nefandus (feminine nefanda, neuter nefandum); first/second-declension adjective
- impious
- heinous, execrable, abominable
- Synonym: foedus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | nefandus | nefanda | nefandum | nefandī | nefandae | nefanda | |
| genitive | nefandī | nefandae | nefandī | nefandōrum | nefandārum | nefandōrum | |
| dative | nefandō | nefandae | nefandō | nefandīs | |||
| accusative | nefandum | nefandam | nefandum | nefandōs | nefandās | nefanda | |
| ablative | nefandō | nefandā | nefandō | nefandīs | |||
| vocative | nefande | nefanda | nefandum | nefandī | nefandae | nefanda | |
Descendants
References
- “nefandus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “nefandus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- nefandus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.