nelegiuit

Romanian

Etymology

From ne- +‎ legiuit.

Adjective

nelegiuit m or n (feminine singular nelegiuită, masculine plural nelegiuiți, feminine and neuter plural nelegiuite)

  1. outlawed

Declension

Declension of nelegiuit
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite nelegiuit nelegiuită nelegiuiți nelegiuite
definite nelegiuitul nelegiuita nelegiuiții nelegiuitele
genitive-
dative
indefinite nelegiuit nelegiuite nelegiuiți nelegiuite
definite nelegiuitului nelegiuitei nelegiuiților nelegiuitelor