nereye
Turkish
Etymology
From nere (“where, what place”) + -(y)e (“dative suffix with "y" as buffer consonant”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈne.ɾe.je/
- Hyphenation: ne‧re‧ye
Adverb
nereye
Further reading
- “nereye”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “nereye”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3524