nevinný
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech nevinný, from Proto-Slavic *nevinьnъ. Compare Serbo-Croatian невин.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnɛvɪniː]
Adjective
nevinný
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | nevinný | nevinná | nevinné | |
| genitive | nevinného | nevinné | nevinného | |
| dative | nevinnému | nevinné | nevinnému | |
| accusative | nevinného | nevinný | nevinnou | nevinné |
| locative | nevinném | nevinné | nevinném | |
| instrumental | nevinným | nevinnou | nevinným | |
| short | nevinen | nevinna | nevinno | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | nevinní | nevinné | nevinná | |
| genitive | nevinných | |||
| dative | nevinným | |||
| accusative | nevinné | nevinná | ||
| locative | nevinných | |||
| instrumental | nevinnými | |||
| short | nevinni | nevinny | nevinna | |
Related terms
Further reading
- “nevinný”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “nevinný”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989