niedostateczny

Polish

Etymology

From nie- +‎ dostateczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɲɛ.dɔ.staˈtɛt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂnɘ
  • Syllabification: nie‧do‧sta‧tecz‧ny

Adjective

niedostateczny (not comparable, derived adverb niedostatecznie)

  1. insufficient
    Antonym: dostateczny
  2. inadequate
    Antonym: dostateczny

Declension

Declension of niedostateczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative niedostateczny niedostateczna niedostateczne niedostateczni niedostateczne
genitive niedostatecznego niedostatecznej niedostatecznego niedostatecznych
dative niedostatecznemu niedostatecznej niedostatecznemu niedostatecznym
accusative niedostatecznego niedostateczny niedostateczną niedostateczne niedostatecznych niedostateczne
instrumental niedostatecznym niedostateczną niedostatecznym niedostatecznymi
locative niedostatecznym niedostatecznej niedostatecznym niedostatecznych

Noun

niedostateczny m inan

  1. (education) F (the letter grade assigned) [with z (+ genitive) ‘in what subject’]
    Synonyms: jedynka (school), dwójka (university)

Usage notes

In Poland, the lowest, failing grade at universities and other institutions of higher learning ("niedostateczny") is denoted with a 2. In primary and secondary education, it's denoted with a 1 while 2 stands for dopuszczający which is not used in universities.

Declension

Declension of niedostateczny
singular plural
nominative niedostateczny niedostateczne
genitive niedostatecznego niedostatecznych
dative niedostatecznemu niedostatecznym
accusative niedostateczny niedostateczne
instrumental niedostatecznym niedostatecznymi
locative niedostatecznym niedostatecznych
vocative niedostateczny niedostateczne

Derived terms

noun
  • niedostateczność

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.