niemowa

See also: niemową

Old Polish

Etymology

    Deverbal from nie mówić. First attested in 1414.

    Pronunciation

    • IPA(key): (10th–15th CE) /ɲɛmɔva/
    • IPA(key): (15th CE) /ɲɛmɔva/

    Noun

    niemowa f

    1. (attested in Greater Poland) muteness
      • 1981-2001 [1414], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume IV, Koźmin Wielkopolski, Słupia, page 36:
        Verecundia illa regnat in corde, ut homo debite non exprimat peccata et hec mutitas, nyemowa, aliquando provenit ex pudore
        [Verecundia illa regnat in corde, ut homo debite non exprimat peccata et hec mutitas, niemowa, aliquando provenit ex pudore]
    verbs

    Descendants

    • Polish: niemowa

    References

    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “niemowa”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    Etymology

      Inherited from Old Polish niemowa. By surface analysis, deverbal from nie mówić.

      Pronunciation

       
      • IPA(key): /ɲɛˈmɔ.va/
      • Audio:(file)
      • Rhymes: -ɔva
      • Syllabification: nie‧mo‧wa

      Noun

      niemowa f

      1. (Middle Polish) muteness
        Synonym: niemota

      Declension

      Noun

      niemowa m pers or f

      1. mute (non-speaking person)
        Synonyms: (masculine) niemy, (feminine) niema
      2. (by extension) taciturn person

      Declension

      Masculine declension:

      Feminine declension:

      verbs

      Further reading