niepokojący

Polish

Etymology

From niepokoić +‎ -ący.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɲɛ.pɔ.kɔˈjɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: nie‧po‧ko‧ją‧cy

Adjective

niepokojący (comparative bardziej niepokojący, superlative najbardziej niepokojący, derived adverb niepokojąco)

  1. worrying, alarming, disturbing, anxious, bothering, distressing, uncanny, uneasy, unsettling, disquieting, worrisome

Declension

Declension of niepokojący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative niepokojący niepokojąca niepokojące niepokojący niepokojące
genitive niepokojącego niepokojącej niepokojącego niepokojących
dative niepokojącemu niepokojącej niepokojącemu niepokojącym
accusative niepokojącego niepokojący niepokojącą niepokojące niepokojących niepokojące
instrumental niepokojącym niepokojącą niepokojącym niepokojącymi
locative niepokojącym niepokojącej niepokojącym niepokojących

Participle

niepokojący (active adjectival)

  1. active adjectival participle of niepokoić
adjective
nouns
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.