nieruchomy poruszyciel

Polish

Etymology

Literally, “motionless mover”.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɲɛ.ruˈxɔ.mɘ pɔ.ruˈʂɘ.t͡ɕɛl/
  • Syllabification: nie‧ru‧cho‧my po‧ru‧szy‧ciel

Noun

nieruchomy poruszyciel m pers

  1. (philosophy, theology) synonym of pierwszy poruszyciel

Declension

Declension of nieruchomy poruszyciel
singular plural
nominative nieruchomy poruszyciel nieruchomi poruszyciele
genitive nieruchomego poruszyciela nieruchomych poruszycieli
dative nieruchomemu poruszycielowi nieruchomym poruszycielom
accusative nieruchomego poruszyciela nieruchomych poruszycieli
instrumental nieruchomym poruszycielem nieruchomymi poruszycielami
locative nieruchomym poruszycielu nieruchomych poruszycielach
vocative nieruchomy poruszycielu nieruchomi poruszyciele
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.