niezaświadczony

Polish

Etymology

From nie- +‎ zaświadczony.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɲɛ.za.ɕfjatˈt͡ʂɔ.nɘ/
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: nie‧za‧świad‧czo‧ny

Adjective

niezaświadczony (not comparable, no derived adverb)

  1. unattested

Declension

Declension of niezaświadczony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative niezaświadczony niezaświadczona niezaświadczone niezaświadczeni niezaświadczone
genitive niezaświadczonego niezaświadczonej niezaświadczonego niezaświadczonych
dative niezaświadczonemu niezaświadczonej niezaświadczonemu niezaświadczonym
accusative niezaświadczonego niezaświadczony niezaświadczoną niezaświadczone niezaświadczonych niezaświadczone
instrumental niezaświadczonym niezaświadczoną niezaświadczonym niezaświadczonymi
locative niezaświadczonym niezaświadczonej niezaświadczonym niezaświadczonych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.