nobilitacja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin nōbilitātiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /nɔ.bi.liˈta.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: no‧bi‧li‧ta‧cja

Noun

nobilitacja f

  1. elevation, ennoblement (act of inducting an individual into the noble class)
    Synonym: uszlachcenie

Declension

Declension of nobilitacja
singular plural
nominative nobilitacja nobilitacje
genitive nobilitacji nobilitacji/nobilitacyj (archaic)
dative nobilitacji nobilitacjom
accusative nobilitację nobilitacje
instrumental nobilitacją nobilitacjami
locative nobilitacji nobilitacjach
vocative nobilitacjo nobilitacje

Derived terms

adjective
  • nobilitacyjny
verb

Further reading

  • nobilitacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nobilitacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.