normatief

Dutch

Etymology

Borrowed from French normatif.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

normatief (comparative normatiever, superlative normatiefst)

  1. normative

Declension

Declension of normatief
uninflected normatief
inflected normatieve
comparative normatiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial normatief normatiever het normatiefst
het normatiefste
indefinite m./f. sing. normatieve normatievere normatiefste
n. sing. normatief normatiever normatiefste
plural normatieve normatievere normatiefste
definite normatieve normatievere normatiefste
partitive normatiefs normatievers —

Derived terms

Descendants

  • → Indonesian: normatif
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.