| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
normitettunsa
|
normitettunsa
|
| accusative
|
nom.
|
normitettunsa
|
normitettunsa
|
| gen.
|
normitettunsa
|
| genitive
|
normitettunsa
|
normitettujensa
|
| partitive
|
normitettuaan normitettuansa
|
normitettujaan normitettujansa
|
| inessive
|
normitetussaan normitetussansa
|
normitetuissaan normitetuissansa
|
| elative
|
normitetustaan normitetustansa
|
normitetuistaan normitetuistansa
|
| illative
|
normitettuunsa
|
normitettuihinsa
|
| adessive
|
normitetullaan normitetullansa
|
normitetuillaan normitetuillansa
|
| ablative
|
normitetultaan normitetultansa
|
normitetuiltaan normitetuiltansa
|
| allative
|
normitetulleen normitetullensa
|
normitetuilleen normitetuillensa
|
| essive
|
normitettunaan normitettunansa
|
normitettuinaan normitettuinansa
|
| translative
|
normitetukseen normitetuksensa
|
normitetuikseen normitetuiksensa
|
| abessive
|
normitetuttaan normitetuttansa
|
normitetuittaan normitetuittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
normitettuineen normitettuinensa
|