norvégiai
Hungarian
Etymology
Norvégia (“Norway”) + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈnorveːɡijɒji]
- Hyphenation: nor‧vé‧gi‧ai
- Rhymes: -ji
Adjective
norvégiai (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | norvégiai | norvégiaiak |
| accusative | norvégiait | norvégiaiakat |
| dative | norvégiainak | norvégiaiaknak |
| instrumental | norvégiaival | norvégiaiakkal |
| causal-final | norvégiaiért | norvégiaiakért |
| translative | norvégiaivá | norvégiaiakká |
| terminative | norvégiaiig | norvégiaiakig |
| essive-formal | norvégiaiként | norvégiaiakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | norvégiaiban | norvégiaiakban |
| superessive | norvégiain | norvégiaiakon |
| adessive | norvégiainál | norvégiaiaknál |
| illative | norvégiaiba | norvégiaiakba |
| sublative | norvégiaira | norvégiaiakra |
| allative | norvégiaihoz | norvégiaiakhoz |
| elative | norvégiaiból | norvégiaiakból |
| delative | norvégiairól | norvégiaiakról |
| ablative | norvégiaitól | norvégiaiaktól |
| non-attributive possessive – singular |
norvégiaié | norvégiaiaké |
| non-attributive possessive – plural |
norvégiaiéi | norvégiaiakéi |
Noun
norvégiai (plural norvégiaiak)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | norvégiai | norvégiaiak |
| accusative | norvégiait | norvégiaiakat |
| dative | norvégiainak | norvégiaiaknak |
| instrumental | norvégiaival | norvégiaiakkal |
| causal-final | norvégiaiért | norvégiaiakért |
| translative | norvégiaivá | norvégiaiakká |
| terminative | norvégiaiig | norvégiaiakig |
| essive-formal | norvégiaiként | norvégiaiakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | norvégiaiban | norvégiaiakban |
| superessive | norvégiain | norvégiaiakon |
| adessive | norvégiainál | norvégiaiaknál |
| illative | norvégiaiba | norvégiaiakba |
| sublative | norvégiaira | norvégiaiakra |
| allative | norvégiaihoz | norvégiaiakhoz |
| elative | norvégiaiból | norvégiaiakból |
| delative | norvégiairól | norvégiaiakról |
| ablative | norvégiaitól | norvégiaiaktól |
| non-attributive possessive – singular |
norvégiaié | norvégiaiaké |
| non-attributive possessive – plural |
norvégiaiéi | norvégiaiakéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | norvégiaim | norvégiaijaim (or norvégiaiim) |
| 2nd person sing. | norvégiaid | norvégiaijaid (or norvégiaiid) |
| 3rd person sing. | norvégiaija | norvégiaijai (or norvégiaii) |
| 1st person plural | norvégiaink | norvégiaijaink (or norvégiaiink) |
| 2nd person plural | norvégiaitok | norvégiaijaitok (or norvégiaiitok) |
| 3rd person plural | norvégiaijuk | norvégiaijaik (or norvégiaiik) |