norvegian
Romanian
Etymology
Borrowed from French norvégien. By surface analysis, Norvegia + -an.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌnor.ve.d͡ʒiˈan/
Adjective
norvegian m or n (feminine singular norvegiană, masculine plural norvegieni, feminine and neuter plural norvegiene)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | norvegian | norvegiană | norvegieni | norvegiene | |||
| definite | norvegianul | norvegiana | norvegienii | norvegienele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | norvegian | norvegiene | norvegieni | norvegiene | |||
| definite | norvegianului | norvegienei | norvegienilor | norvegienelor | ||||
Noun
norvegian m (plural norvegiani, feminine equivalent norvegiană)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | norvegian | norvegianul | norvegiani | norvegianii | |
| genitive-dative | norvegian | norvegianului | norvegiani | norvegianilor | |
| vocative | norvegianule | norvegianilor | |||