noscitatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of nōscitō (know, perceive).

Participle

nōscitātus (feminine nōscitāta, neuter nōscitātum); first/second-declension participle

  1. known, recognized, having been recognized.
  2. observed, perceived, having been observed.
  3. examined, explored, having been examined.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative nōscitātus nōscitāta nōscitātum nōscitātī nōscitātae nōscitāta
genitive nōscitātī nōscitātae nōscitātī nōscitātōrum nōscitātārum nōscitātōrum
dative nōscitātō nōscitātae nōscitātō nōscitātīs
accusative nōscitātum nōscitātam nōscitātum nōscitātōs nōscitātās nōscitāta
ablative nōscitātō nōscitātā nōscitātō nōscitātīs
vocative nōscitāte nōscitāta nōscitātum nōscitātī nōscitātae nōscitāta