notificare

See also: notificaré

Italian

Etymology

From Latin notificāre.

Pronunciation

  • IPA(key): /no.ti.fiˈka.re/
  • Rhymes: -are
  • Hyphenation: no‧ti‧fi‧cà‧re

Verb

notificàre (first-person singular present notìfico, first-person singular past historic notificài, past participle notificàto, auxiliary avére) (transitive)

  1. to notify
  2. to give notice (officially)

Conjugation

Further reading

  • notificare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Anagrams

Romanian

Etymology

From notifica +‎ -re.

Noun

notificare f (plural notificări)

  1. notification

Declension

Declension of notificare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative notificare notificarea notificări notificările
genitive-dative notificări notificării notificări notificărilor
vocative notificare, notificareo notificărilor

Spanish

Verb

notificare

  1. first/third-person singular future subjunctive of notificar