notitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of nōteō.

Participle

nōtitus (feminine nōtita, neuter nōtitum); first/second-declension participle

  1. notified

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative nōtitus nōtita nōtitum nōtitī nōtitae nōtita
genitive nōtitī nōtitae nōtitī nōtitōrum nōtitārum nōtitōrum
dative nōtitō nōtitae nōtitō nōtitīs
accusative nōtitum nōtitam nōtitum nōtitōs nōtitās nōtita
ablative nōtitō nōtitā nōtitō nōtitīs
vocative nōtite nōtita nōtitum nōtitī nōtitae nōtita