novicius

Latin

Etymology

From novus +‎ -īcius.

Pronunciation

Adjective

novīcius (feminine novīcia, neuter novīcium); first/second-declension adjective

  1. new, fresh

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative novīcius novīcia novīcium novīciī novīciae novīcia
genitive novīciī novīciae novīciī novīciōrum novīciārum novīciōrum
dative novīciō novīciae novīciō novīciīs
accusative novīcium novīciam novīcium novīciōs novīciās novīcia
ablative novīciō novīciā novīciō novīciīs
vocative novīcie novīcia novīcium novīciī novīciae novīcia

Descendants

  • Catalan: novici
  • French: novice
  • Italian: novizio
  • Occitan: novici
  • Old Galician-Portuguese: noviço (nativized borrowing?)
    • Galician: novizo
    • Portuguese: noviço
  • Piedmontese: novissi
  • Spanish: novicio

References

  • novicius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • novicius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • novicius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.