novita

See also: Nóvita

Romanian

Etymology

Borrowed from Italian novità.

Noun

novita f (plural novitale)

  1. (dated) novelty

Declension

Declension of novita
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative novita novitaua novitale novitalele
genitive-dative novitale novitalei novitale novitalelor
vocative novita novitalelor