nubilarium
Latin
Etymology
From nūbila (“mist, rain-clouds”) + -ārium.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [nuː.bɪˈɫaː.ri.ũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [nu.biˈlaː.ri.um]
Noun
nūbilārium n (genitive nūbilāriī or nūbilārī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | nūbilārium | nūbilāria |
| genitive | nūbilāriī nūbilārī1 |
nūbilāriōrum |
| dative | nūbilāriō | nūbilāriīs |
| accusative | nūbilārium | nūbilāria |
| ablative | nūbilāriō | nūbilāriīs |
| vocative | nūbilārium | nūbilāria |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
- Portuguese: nubilário
References
- “nubilarium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nubilarium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.