nudność

Polish

Etymology

From nudny +‎ -ość. First attested in 1617.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈnud.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -udnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: nud‧ność

Noun

nudność f

  1. boringness
  2. (obsolete) boredom
    Synonym: nuda

Declension

Declension of nudność
singular plural
nominative nudność nudności
genitive nudności nudności
dative nudności nudnościom
accusative nudność nudności
instrumental nudnością nudnościami
locative nudności nudnościach
vocative nudności nudności

Derived terms

noun

References

  1. ^ Aleksandra Wieczorek (24.06.2021) “NUDNOŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.