nundinans
Latin
Etymology
Present participle of nūndinor.
Participle
nūndināns (genitive nūndinantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | nūndināns | nūndinantēs | nūndinantia | ||
| genitive | nūndinantis | nūndinantium | |||
| dative | nūndinantī | nūndinantibus | |||
| accusative | nūndinantem | nūndināns | nūndinantēs nūndinantīs |
nūndinantia | |
| ablative | nūndinante nūndinantī1 |
nūndinantibus | |||
| vocative | nūndināns | nūndinantēs | nūndinantia | ||
1When used purely as an adjective.