nuntiatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of nūntiō (announce).

Participle

nūntiātus (feminine nūntiāta, neuter nūntiātum); first/second-declension participle

  1. announced, declared, having been announced.
  2. related, narrated, having been related.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative nūntiātus nūntiāta nūntiātum nūntiātī nūntiātae nūntiāta
genitive nūntiātī nūntiātae nūntiātī nūntiātōrum nūntiātārum nūntiātōrum
dative nūntiātō nūntiātae nūntiātō nūntiātīs
accusative nūntiātum nūntiātam nūntiātum nūntiātōs nūntiātās nūntiāta
ablative nūntiātō nūntiātā nūntiātō nūntiātīs
vocative nūntiāte nūntiāta nūntiātum nūntiātī nūntiātae nūntiāta

References

  • nuntiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) news reached Rome: Romam nuntiatum est, allatum est