Turkish
Noun
nurlanma (definite accusative nurlanmayı, plural nurlanmalar)
- verbal noun of nurlanmak
Declension
Declension of nurlanma
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
nurlanma
|
nurlanmalar
|
| definite accusative
|
nurlanmayı
|
nurlanmaları
|
| dative
|
nurlanmaya
|
nurlanmalara
|
| locative
|
nurlanmada
|
nurlanmalarda
|
| ablative
|
nurlanmadan
|
nurlanmalardan
|
| genitive
|
nurlanmanın
|
nurlanmaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nurlanmam
|
nurlanmalarım
|
| 2nd singular
|
nurlanman
|
nurlanmaların
|
| 3rd singular
|
nurlanması
|
nurlanmaları
|
| 1st plural
|
nurlanmamız
|
nurlanmalarımız
|
| 2nd plural
|
nurlanmanız
|
nurlanmalarınız
|
| 3rd plural
|
nurlanmaları
|
nurlanmaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nurlanmamı
|
nurlanmalarımı
|
| 2nd singular
|
nurlanmanı
|
nurlanmalarını
|
| 3rd singular
|
nurlanmasını
|
nurlanmalarını
|
| 1st plural
|
nurlanmamızı
|
nurlanmalarımızı
|
| 2nd plural
|
nurlanmanızı
|
nurlanmalarınızı
|
| 3rd plural
|
nurlanmalarını
|
nurlanmalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nurlanmama
|
nurlanmalarıma
|
| 2nd singular
|
nurlanmana
|
nurlanmalarına
|
| 3rd singular
|
nurlanmasına
|
nurlanmalarına
|
| 1st plural
|
nurlanmamıza
|
nurlanmalarımıza
|
| 2nd plural
|
nurlanmanıza
|
nurlanmalarınıza
|
| 3rd plural
|
nurlanmalarına
|
nurlanmalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nurlanmamda
|
nurlanmalarımda
|
| 2nd singular
|
nurlanmanda
|
nurlanmalarında
|
| 3rd singular
|
nurlanmasında
|
nurlanmalarında
|
| 1st plural
|
nurlanmamızda
|
nurlanmalarımızda
|
| 2nd plural
|
nurlanmanızda
|
nurlanmalarınızda
|
| 3rd plural
|
nurlanmalarında
|
nurlanmalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nurlanmamdan
|
nurlanmalarımdan
|
| 2nd singular
|
nurlanmandan
|
nurlanmalarından
|
| 3rd singular
|
nurlanmasından
|
nurlanmalarından
|
| 1st plural
|
nurlanmamızdan
|
nurlanmalarımızdan
|
| 2nd plural
|
nurlanmanızdan
|
nurlanmalarınızdan
|
| 3rd plural
|
nurlanmalarından
|
nurlanmalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
nurlanmamın
|
nurlanmalarımın
|
| 2nd singular
|
nurlanmanın
|
nurlanmalarının
|
| 3rd singular
|
nurlanmasının
|
nurlanmalarının
|
| 1st plural
|
nurlanmamızın
|
nurlanmalarımızın
|
| 2nd plural
|
nurlanmanızın
|
nurlanmalarınızın
|
| 3rd plural
|
nurlanmalarının
|
nurlanmalarının
|
|
Verb
nurlanma
- second-person singular negative imperative of nurlanmak
Further reading
- “nurlanma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu