nutrimentalis
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [nuː.triː.mɛnˈtaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [nu.t̪ri.men̪ˈt̪aː.lis]
Adjective
nūtrīmentālis (neuter nūtrīmentāle); third-declension two-termination adjective
- (Late Latin) Nourishing
- 1669, John of St. Thomas, Cursus theologicus et philosophicus Thomisticus, page 711:
- Distinguimus solum illum duplicem sanguinem, quorem primus est nutrimentalis, & habet veram formam sanguinis.
- We distinguish only that double blood, of which the first is nourishing and has the true form of blood.
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | nūtrīmentālis | nūtrīmentāle | nūtrīmentālēs | nūtrīmentālia | |
| genitive | nūtrīmentālis | nūtrīmentālium | |||
| dative | nūtrīmentālī | nūtrīmentālibus | |||
| accusative | nūtrīmentālem | nūtrīmentāle | nūtrīmentālēs nūtrīmentālīs |
nūtrīmentālia | |
| ablative | nūtrīmentālī | nūtrīmentālibus | |||
| vocative | nūtrīmentālis | nūtrīmentāle | nūtrīmentālēs | nūtrīmentālia | |
Related terms
References
- “nutrimentalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- nutrimentalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.