ośnik

Polish

Etymology

From oś +‎ -nik.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈɔɕ.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɕɲik
  • Syllabification: oś‧nik

Noun

ośnik m inan

  1. drawknife, drawing knife, drawshave

Declension

Declension of ośnik
singular plural
nominative ośnik ośniki
genitive ośnika ośników
dative ośnikowi ośnikom
accusative ośnik ośniki
instrumental ośnikiem ośnikami
locative ośniku ośnikach
vocative ośniku ośniki

Further reading

  • ośnik in Polish dictionaries at PWN
  • Aleksander Saloni (1908) “ośnik”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 338
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.