obłąkaniec

Polish

Etymology

From obłąkany +‎ -iec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔ.bwɔŋˈka.ɲɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛt͡s
  • Syllabification: o‧błą‧ka‧niec

Noun

obłąkaniec m pers

  1. madman, lunatic, nutjob
    Synonyms: wariat, szaleniec, pomyleniec, dziwak, psychol

Declension

Declension of obłąkaniec
singular plural
nominative obłąkaniec obłąkańcy/obłąkańce (deprecative)
genitive obłąkańca obłąkańców
dative obłąkańcowi obłąkańcom
accusative obłąkańca obłąkańców
instrumental obłąkańcem obłąkańcami
locative obłąkańcu obłąkańcach
vocative obłąkańcze obłąkańcy

Further reading

  • obłąkaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obłąkaniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.