obłudnik

Polish

Etymology

From obłuda +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔbˈwud.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -udɲik
  • Syllabification: ob‧łud‧nik

Noun

obłudnik m pers (female equivalent obłudnica)

  1. hypocrite
    Synonym: hipokryta

Declension

Declension of obłudnik
singular plural
nominative obłudnik obłudnicy/obłudniki (deprecative)
genitive obłudnika obłudników
dative obłudnikowi obłudnikom
accusative obłudnika obłudników
instrumental obłudnikiem obłudnikami
locative obłudniku obłudnikach
vocative obłudniku obłudnicy
adjective
adverb
nouns

Further reading

  • obłudnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obłudnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.