obdukcja
See also: obdukcją
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin obductiō.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔbˈduk.t͡sja/
Audio: (file) - Rhymes: -ukt͡sja
- Syllabification: ob‧duk‧cja
Noun
obdukcja f (related adjective obdukcyjny)
- (medicine) autopsy (after-the-fact examination)
- (medicine) autopsy (dissection performed on a cadaver)
Declension
Declension of obdukcja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | obdukcja | obdukcje |
| genitive | obdukcji | obdukcji/obdukcyj (archaic) |
| dative | obdukcji | obdukcjom |
| accusative | obdukcję | obdukcje |
| instrumental | obdukcją | obdukcjami |
| locative | obdukcji | obdukcjach |
| vocative | obdukcjo | obdukcje |