obfirmandus
Latin
Etymology
Future passive participle of obfirmō.
Participle
obfirmandus (feminine obfirmanda, neuter obfirmandum); first/second-declension participle
- alternative form of offirmandus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | obfirmandus | obfirmanda | obfirmandum | obfirmandī | obfirmandae | obfirmanda | |
| genitive | obfirmandī | obfirmandae | obfirmandī | obfirmandōrum | obfirmandārum | obfirmandōrum | |
| dative | obfirmandō | obfirmandae | obfirmandō | obfirmandīs | |||
| accusative | obfirmandum | obfirmandam | obfirmandum | obfirmandōs | obfirmandās | obfirmanda | |
| ablative | obfirmandō | obfirmandā | obfirmandō | obfirmandīs | |||
| vocative | obfirmande | obfirmanda | obfirmandum | obfirmandī | obfirmandae | obfirmanda | |