obiązać

• obięzać

Inherited from Proto-Slavic *obęzati. By surface analysis, ob- +‎ więzać. First attested in the 14th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔbʲɑ̃zat͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔbʲɑ̃zat͡ɕʲ/

obiązać pf (imperfective obięzować)

1. (attested in Lesser Poland, hapax legomenon) to tie up, to bind
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 19, 9:

     Ony *obozali sø se y padli, ale my wstali iesmi y wzclonilismi se

     [Oni obiązali/obięzali są sie i padli, ale my wstali jesmy i wskłonilismy sie]

2. (reflexive with się, attested in Lesser Poland, hapax legomenon) to get attached to something, to get used to something, to come to like something
   • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎^[2], Miechów, page br 36:

     Jenze , ne pamøtaiø dobra uekuiego, obøzal sø tomu, csoz iesc uremennego

     [Jenże, nie pamiętaję dobra wiekujego, obiązał/obięzał się tomu, csoż jeść wrzemiennego]

3. (attested in Lesser Poland, Greater Poland) to oblige, to impose an obligation
   • 1880-1894 [1400], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności‎^[3], volume III, Krakow, Czchów, page 192:

     Jako prawye panu Spithcowi, woyewodze, nye obyanzal yesm sye dacz za wyny drew we dwa pyecza wappna szedz

     [Jako prawie panu Spytkowi, wojewodzie, nie obiązał jeśm sie dać za winy drew we dwa pieca wapna żec]

   • 1888 [1401], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[4], Greater Poland, page 79:

     Potr *obanzel szø panu Jacuszowi tich penødzi placzicz, cso nan o ne zalowal

     [Piotr obiązał się pani Jakuszowi tych pieniądzy płacić, czso nań o nie żałować]

   • 1895 [1415], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici‎^[5], volume VIIIa, page 130:

     Petrus... obøzal sø czinicz praw swimi ludzmi na dzen zauiti, a ne uczinil

     [Petrus... obiązał się czynić prawu z swymi ludźmi na dzień zawity, a nie uczynił]

   • 1960 [1434], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty pyzdrskie, volume II, number 1097, Pyzdry:

     Yakom szą nye obyaszala dacz seszczynaszcze grzywyen Vyanczenczewey zenye

     [Jakom się nie obiązała/obięzała dać sześcinaście grzywien Więceńcewej żenie]

• Boryś, Wiesław (2005) “obowiązywać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “obiązać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• S. Urbańczyk, editor (1967), “obiązać, obiązać się czy obięzać, obięzać się”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 5, Wrocław, Warsaw, Kraków: Polish Academy of Sciences, page 332
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “obiązać, obiązać się czy obięzać, obięzać się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN