obietnica

See also: obietnicą

Polish

Etymology

From obiecać +‎ -nica.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔ.bjɛtˈɲi.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡sa
  • Syllabification: o‧biet‧ni‧ca

Noun

obietnica f

  1. promise

Declension

Declension of obietnica
singular plural
nominative obietnica obietnice
genitive obietnicy obietnic
dative obietnicy obietnicom
accusative obietnicę obietnice
instrumental obietnicą obietnicami
locative obietnicy obietnicach
vocative obietnico obietnice

Further reading

  • obietnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obietnica in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.