obleźć

Polish

From ob- +‎ leźć.

obleźć pf (imperfective obłazić)

(colloquial, transitive) to circumvent, to get around, to avoid
(colloquial, transitive) to get around, to visit many places
(colloquial, transitive) to swarm (of insects)
(colloquial, transitive) to be covered in something [with instrumental ‘in something’]
(colloquial, intransitive) to separate from a surface, to stop being covered in it [with z (+ genitive) ‘from something’]

Conjugation of *obleźć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obleźć
future tense	1^st	oblezę			obleziemy
	2^nd	obleziesz			obleziecie
	3^rd	oblezie			oblezą
	impersonal	oblezie się
past tense	1^st	oblazłem, -(e)m oblazł	oblazłam, -(e)m oblazła	oblazłom, -(e)m oblazło	obleźliśmy, -(e)śmy obleźli	oblazłyśmy, -(e)śmy oblazły
	2^nd	oblazłeś, -(e)ś oblazł	oblazłaś, -(e)ś oblazła	oblazłoś, -(e)ś oblazło	obleźliście, -(e)ście obleźli	oblazłyście, -(e)ście oblazły
	3^rd	oblazł	oblazła	oblazło	obleźli	oblazły
	impersonal	obleziono
conditional	1^st	oblazłbym, bym oblazł	oblazłabym, bym oblazła	oblazłobym, bym oblazło	obleźlibyśmy, byśmy obleźli	oblazłybyśmy, byśmy oblazły
	2^nd	oblazłbyś, byś oblazł	oblazłabyś, byś oblazła	oblazłobyś, byś oblazło	obleźlibyście, byście obleźli	oblazłybyście, byście oblazły
	3^rd	oblazłby, by oblazł	oblazłaby, by oblazła	oblazłoby, by oblazło	obleźliby, by obleźli	oblazłyby, by oblazły
	impersonal	obleziono by
imperative	1^st	niech oblezę			obleźmy
	2^nd	obleź			obleźcie
	3^rd	niech oblezie			niech oblezą
anterior adverbial participle		oblazłszy
verbal noun		oblezienie