obleczenie

Polish

Alternative forms

Etymology

From oblec +‎ -enie.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ɔ.blɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧ble‧cze‧nie

Noun

obleczenie n

  1. (uncountable) verbal noun of oblec
  2. (countable, obsolete or dialectal, Przemyśl) synonym of ubranie

Declension

Declension of obleczenie
singular plural
nominative obleczenie obleczenia
genitive obleczenia obleczeń
dative obleczeniu obleczeniom
accusative obleczenie obleczenia
instrumental obleczeniem obleczeniami
locative obleczeniu obleczeniach
vocative obleczenie obleczenia

Further reading

  • obleczenie in Polish dictionaries at PWN
  • Aleksander Saloni (1908) “obleczenie”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 337
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.