oborior
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɔˈbɔ.ri.ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [oˈbɔː.ri.or]
Verb
oborior (present infinitive oborīrī, perfect active obortus sum); fourth conjugation, deponent
Conjugation
Conjugation of oborior (fourth conjugation, deponent)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | oborior | oborīris, oborīre |
oborītur | oborīmur | oborīminī | oboriuntur | ||||||
| imperfect | oboriēbar | oboriēbāris, oboriēbāre |
oboriēbātur | oboriēbāmur | oboriēbāminī | oboriēbantur | |||||||
| future | oboriar | oboriēris, oboriēre |
oboriētur | oboriēmur | oboriēminī | oborientur | |||||||
| perfect | obortus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | obortus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | obortus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | oboriar | oboriāris, oboriāre |
oboriātur | oboriāmur | oboriāminī | oboriantur | ||||||
| imperfect | oborīrer | oborīrēris, oborīrēre |
oborīrētur | oborīrēmur | oborīrēminī | oborīrentur | |||||||
| perfect | obortus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | obortus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | oborīre | — | — | oborīminī | — | ||||||
| future | — | oborītor | oborītor | — | — | oboriuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | oborīrī | — | oboriēns | — | |||||||||
| future | obortūrum esse | — | obortūrus | oboriendus, oboriundus | |||||||||
| perfect | obortum esse | — | obortus | — | |||||||||
| future perfect | obortum fore | — | — | — | |||||||||
| perfect potential | obortūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| oboriendī | oboriendō | oboriendum | oboriendō | obortum | obortū | ||||||||
References
- “oborior”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “oborior”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- oborior in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.