obrączka

See also: obrączką

Polish

Etymology

From obręcz +‎ -ka.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔbˈrɔnt͡ʂ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡ʂka
  • Syllabification: ob‧rącz‧ka

Noun

obrączka f

  1. diminutive of obręcz
  2. ring, wedding ring

Declension

Declension of obrączka
singular plural
nominative obrączka obrączki
genitive obrączki obrączek
dative obrączce obrączkom
accusative obrączkę obrączki
instrumental obrączką obrączkami
locative obrączce obrączkach
vocative obrączko obrączki

Further reading

  • obrączka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrączka in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.