obrończy

Polish

Etymology

From obrońca +‎ -czy.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈbrɔɲ.t͡ʂɘ/
  • Rhymes: -ɔɲt͡ʂɘ
  • Syllabification: o‧broń‧czy

Adjective

obrończy (not comparable, derived adverb obrończo)

  1. (relational, law) defense, advocatory

Declension

Declension of obrończy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative obrończy obrończa obrończe obrończy obrończe
genitive obrończego obrończej obrończego obrończych
dative obrończemu obrończej obrończemu obrończym
accusative obrończego obrończy obrończą obrończe obrończych obrończe
instrumental obrończym obrończą obrończym obrończymi
locative obrończym obrończej obrończym obrończych
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading

  • obrończy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrończy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.