obrodzić

Polish

From ob- +‎ rodzić.

obrodzić pf (imperfective obradzać)

(intransitive, of plants) to fructify, to teem (to produce abundant fruit) [with w (+ accusative) ‘in/with something’]
(intransitive) to abound, to be swarming, to seethe, to teem (to be copiously supplied) [with w (+ accusative) ‘in/with something’]
Synonyms: obfitować, roić się
(intransitive, of a period or place) to abound in significant events [with w (+ accusative) ‘in/with something’]

Conjugation of *obrodzić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obrodzić
future tense	1^st	obrodzę			obrodzimy
	2^nd	obrodzisz			obrodzicie
	3^rd	obrodzi			obrodzą
	impersonal	obrodzi się
past tense	1^st	obrodziłem, -(e)m obrodził	obrodziłam, -(e)m obrodziła	obrodziłom, -(e)m obrodziło	obrodziliśmy, -(e)śmy obrodzili	obrodziłyśmy, -(e)śmy obrodziły
	2^nd	obrodziłeś, -(e)ś obrodził	obrodziłaś, -(e)ś obrodziła	obrodziłoś, -(e)ś obrodziło	obrodziliście, -(e)ście obrodzili	obrodziłyście, -(e)ście obrodziły
	3^rd	obrodził	obrodziła	obrodziło	obrodzili	obrodziły
	impersonal	obrodzono
conditional	1^st	obrodziłbym, bym obrodził	obrodziłabym, bym obrodziła	obrodziłobym, bym obrodziło	obrodzilibyśmy, byśmy obrodzili	obrodziłybyśmy, byśmy obrodziły
	2^nd	obrodziłbyś, byś obrodził	obrodziłabyś, byś obrodziła	obrodziłobyś, byś obrodziło	obrodzilibyście, byście obrodzili	obrodziłybyście, byście obrodziły
	3^rd	obrodziłby, by obrodził	obrodziłaby, by obrodziła	obrodziłoby, by obrodziło	obrodziliby, by obrodzili	obrodziłyby, by obrodziły
	impersonal	obrodzono by
imperative	1^st	niech obrodzę			obródźmy
	2^nd	obródź			obródźcie
	3^rd	niech obrodzi			niech obrodzą
anterior adverbial participle		obrodziwszy
verbal noun		obrodzenie