obrzeże

Polish

Etymology

From o- +‎ brzeg +‎ -e.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈbʐɛ.ʐɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛʐɛ
  • Syllabification: o‧brze‧że

Noun

obrzeże n

  1. edge, rim, periphery

Declension

Declension of obrzeże
singular plural
nominative obrzeże obrzeża
genitive obrzeża obrzeży
dative obrzeżu obrzeżom
accusative obrzeże obrzeża
instrumental obrzeżem obrzeżami
locative obrzeżu obrzeżach
vocative obrzeże obrzeża

Further reading

  • obrzeże in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrzeże in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.