obrzezaniec
Polish
Etymology
From obrzezanie + -ec.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.bʐɛˈza.ɲɛt͡s/
Audio: (file) - Rhymes: -aɲɛt͡s
- Syllabification: o‧brze‧za‧niec
Noun
obrzezaniec m pers
- (Judaism) circumsised person (man or boy who was subjected to ritual foreskin cutting)
Declension
Declension of obrzezaniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | obrzezaniec | obrzezańcy/obrzezańce (deprecative) |
| genitive | obrzezańca | obrzezańców |
| dative | obrzezańcowi | obrzezańcom |
| accusative | obrzezańca | obrzezańców |
| instrumental | obrzezańcem | obrzezańcami |
| locative | obrzezańcu | obrzezańcach |
| vocative | obrzezańcze | obrzezańcy |
Further reading
- obrzezaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obrzezaniec in Polish dictionaries at PWN