obrzydnąć

Polish

Etymology

From o- +‎ brzydnąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔˈbʐɘd.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɘdnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧brzyd‧nąć

Verb

obrzydnąć pf

  1. (intransitive) to become boring, to become tiresome, to wear thin

Conjugation

Conjugation of obrzydnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obrzydnąć
future tense 1st obrzydnę obrzydniemy
2nd obrzydniesz obrzydniecie
3rd obrzydnie obrzydną
impersonal obrzydnie się
past tense 1st obrzydłem,
-(e)m obrzydł 		obrzydłam,
-(e)m obrzydła 		obrzydłom,
-(e)m obrzydło 		obrzydliśmy,
-(e)śmy obrzydli 		obrzydłyśmy,
-(e)śmy obrzydły
2nd obrzydłeś,
-(e)ś obrzydł 		obrzydłaś,
-(e)ś obrzydła 		obrzydłoś,
-(e)ś obrzydło 		obrzydliście,
-(e)ście obrzydli 		obrzydłyście,
-(e)ście obrzydły
3rd obrzydł obrzydła obrzydło obrzydli obrzydły
impersonal obrzydnięto
conditional 1st obrzydłbym,
bym obrzydł 		obrzydłabym,
bym obrzydła 		obrzydłobym,
bym obrzydło 		obrzydlibyśmy,
byśmy obrzydli 		obrzydłybyśmy,
byśmy obrzydły
2nd obrzydłbyś,
byś obrzydł 		obrzydłabyś,
byś obrzydła 		obrzydłobyś,
byś obrzydło 		obrzydlibyście,
byście obrzydli 		obrzydłybyście,
byście obrzydły
3rd obrzydłby,
by obrzydł 		obrzydłaby,
by obrzydła 		obrzydłoby,
by obrzydło 		obrzydliby,
by obrzydli 		obrzydłyby,
by obrzydły
impersonal obrzydnięto by
imperative 1st niech obrzydnę obrzydnijmy
2nd obrzydnij obrzydnijcie
3rd niech obrzydnie niech obrzydną
anterior adverbial participle obrzydłszy
verbal noun obrzydnięcie

Further reading

  • obrzydnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrzydnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.