obrzygać

Polish

Etymology

From ob- +‎ rzygać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔbˈʐɘ.ɡat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘɡat͡ɕ
  • Syllabification: ob‧rzy‧gać

Verb

obrzygać pf

  1. (intransitive, colloquial) to stain something with vomit
  2. (reflexive with się, colloquial) to stain oneself with vomit

Conjugation

Conjugation of obrzygać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obrzygać
future tense 1st obrzygam obrzygamy
2nd obrzygasz obrzygacie
3rd obrzyga obrzygają
impersonal obrzyga się
past tense 1st obrzygałem,
-(e)m obrzygał 		obrzygałam,
-(e)m obrzygała 		obrzygałom,
-(e)m obrzygało 		obrzygaliśmy,
-(e)śmy obrzygali 		obrzygałyśmy,
-(e)śmy obrzygały
2nd obrzygałeś,
-(e)ś obrzygał 		obrzygałaś,
-(e)ś obrzygała 		obrzygałoś,
-(e)ś obrzygało 		obrzygaliście,
-(e)ście obrzygali 		obrzygałyście,
-(e)ście obrzygały
3rd obrzygał obrzygała obrzygało obrzygali obrzygały
impersonal obrzygano
conditional 1st obrzygałbym,
bym obrzygał 		obrzygałabym,
bym obrzygała 		obrzygałobym,
bym obrzygało 		obrzygalibyśmy,
byśmy obrzygali 		obrzygałybyśmy,
byśmy obrzygały
2nd obrzygałbyś,
byś obrzygał 		obrzygałabyś,
byś obrzygała 		obrzygałobyś,
byś obrzygało 		obrzygalibyście,
byście obrzygali 		obrzygałybyście,
byście obrzygały
3rd obrzygałby,
by obrzygał 		obrzygałaby,
by obrzygała 		obrzygałoby,
by obrzygało 		obrzygaliby,
by obrzygali 		obrzygałyby,
by obrzygały
impersonal obrzygano by
imperative 1st niech obrzygam obrzygajmy
2nd obrzygaj obrzygajcie
3rd niech obrzyga niech obrzygają
anterior adverbial participle obrzygawszy
verbal noun obrzyganie

Further reading

  • obrzygać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrzygać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.